o yıllarda her anadolu deplasmanında bizlere taşlı sopalı karşılamalar düzenlendiginden stada gitmeden önce ototobüsler polis karakoluna gider oradan alınan polis takviyesiyle stadın yolu tutulurdu.
bazen maç öncesi hiç bir kötü olayla karşılaşılmamış da olsa maçta taraftarların birbirlerine yaptıkları kötü tezahurat ve karşılıklı kızdırmalar sonucu bu seferde maç çıkışı kavga başlardı.bunu bildiğimizden 1980"lerin ilk yıllarında elimizden geldiğince deplasmanda karşı tarafı tahrik etmemeye çalışırdık.bu durum dört beş yıl sonra tribünümüz güçlenmeye başladığında tam tersine dönüşmüştür.
bolu istanbul'a yakınlığından dolayı taraftarın kalabalık gittigi bir deplasmandı. amigo orhan ağabey'in önderliğinde,polis desteğini de yanımıza alarak stada gittik (26 mart 1983).
maçın başlamasına daha epey zaman olduğundan stadın çevresinde bolulu taraftar yok denecek kadar azdı.hiç bir olay çıkmadan stada girdik.maçın başlamasına az bir zaman kala stad dolmaya başlamıştı. maç öncesi havanın sakin oluşu maç çıkışında da öyle olacağı anlamaına gelmiyordu.
ilk yarı golsüz bitmiş,devre olmuştu.sahanın ortasına minderler taşındı ve ilkokul öğrencisi olan bolulu jimnastikçiler gösteri yapmak için sahaya çıktılar.küçük jimnastikçiler hareketlerini yaparken bolu tribünleri kendi çocuklarını alkışlıyor ama bizim tribünlerden çıt çıkmıyordu.
amigo orhan bu anı iyi değerlendirip,iki taraftar arasında dostluk bağları kurabilmek,en önemlisi de dışarıda her hangi bir kazaya uğramamamız için tribünün önüne çıktı.biz arkadaşlarla trübünün arka bölümünde oturduğumuzdan orhan ağabey'in şevkle bağırtmaya çalıştığı besteyi önceleri anlayamadık daha sonra ön taraftakilerin topluca söylemesiyle beste net bir şekilde anlaşıldı.
orhan ağabey bizim tribünü "sizlere maşallah,nazar değmez inşallah" diye bağırtmaya çalışıyordu.bizim ekip olaylara hep muzur yönünden baktığından, bu olayıda amacından saptırmayı başardı.biz hep beraber bu yeni besteyi kendi yorumumuzla söylemeye başladık: "maşallah sizlere,ablanız bizlere"
önce iki ayrı sözün birbirine karışıp çorba olmasından dolayı,insanlar bizim söylediğimizin ne olduğunu anlamasa da sonradan bütün trbün bizim söylediğimiz tarzı daha çok benimseyip söylemeye başladı.
hiç unutmuyorum orhan ağabey bizim gruba fena halde kızmıştı.adamcıgız galatasaray taraftarını düşünerek bir şeyler yapmaya çalışırken biz işin gırgırındaydık allahtan maç çıkışı herhangi bir kötü olayla karşılaşmadan sorunsuz bir şekilde istanbula geri döndük
