hakem cumhur demir 2.yarıda onur'un hosiç'i golü atmak üzereyken elinden tutup çekmesine devam dedi.maçtan sonra özkan sümer ağır eleştirdi ve 6 ay ceza aldı. ertesi gün hürriyet ah hakem vah galatasaray manşetini attı.
bu maç atılan golüyle değil de verilmeyen penaltısıyla hatırlanır. selçuk'un golüyle önde olan fenerbahçe'nin ceza sahasın da seydiç'in pasıyla topla buluşan hoçiç, onur tarafından yere düşürülünce herkes "penaltı" demişti. hakem cumhur demir hariç! maç bitti, hakeme koşuşturanlar, öfkelenenler oldu. akıllardaysa raşit'in, bülent'in, kaptan fatih'in, en çok da iki yugoslav hoçiç ile seydiç'in üzüntü ve sinirden katıla katıla ağlamaları kaldı.
arkadaşım savaş'ların bahçesindeki kömürlükte radyodan dinledigimiz maçtır. bazı kaynaklarda golün dakikası 14 olarak gözüktügü yukarıda bilgi olarak verilmiş yazılan bilgiden anlaşılıyor golün dakikası 6 dır radyodan maçı öylesine soluksuz takip etmiştik,ki anlatılar gibi degil. radyodan maçı anlat spikerin 5. dakikadan cıkıp 6. dakikaya girdigimiz sırada fenerbahçe galatasaray karşısında 1-0 öne gecti sevgili dinleyiciler dedigini bile net hatırlıyorum.
savaş'ın annesi hatice teyzenin arasıra kömürlüge gelip olum bu sogukta neden burada maçı dinliyorsunnuz eve girseniz dediginde evde rahat hareket edemedigimizi burada daha iyi ve daha rahat oldugumuzdan bahsetmiştik.birde kömürlükte tenekelerden birini soba gibi kullanıp tenekenin içinde kömür bile yakmıştık.
maçın ikinci yarısında yaktığımız ateş'in kömürlügün penceresinden cıkan dumanın görüp gelen hatice teyze hepimizi kovalamştı.hem kacıyor hemde penaltıyı vermeyen hakeme küfür ediyorduk.
sanırım bu mac aynı zamanda fenerbahçe stadında uzun zaman sonra oynanan ilk fenerbahçe galatasaray maçıydı.
hociç’e bu yapılır mı baba? bir galatasaray–fenerbahçe maçında, cim bom mağlupken yugoslav oyuncumuz hociç’e ceza alanında “9 kusurlu hareketten” biri yapılmıştı. ama penaltı verilmedi. sonuçta yenildik. ertesi gün verilmeyen penaltıyla ilgili bir fotoğraf yayınlandı. fotoğrafa bakarken “uğradığımız büyük haksızlık nedeniyle” ağlamaya başladım. babam tüm “sevecenliğiyle” yanıma gelip “manyak mısın sen, böyle bir şey için ağlanır mı?” diye bağırmıştı. tırsıp sustum. taraftar onurum bir kez daha kırılmıştı!
selçuk yula fenerbahçe-galatasaray derbisiyle ilgili çok ilginç bir anıya sahip. selçuk yula bir fenerbahçe-galatasaray derbisini şöyle anlatıyor:
yıl 1982... şimdiki şükrü saracoğlu stadı'nın ilk fenerbahçe-galatasaray maçı. suadiye otel'de kamptayız. dizimde ciddi bir problem var. oynamam çok zor. gece rüyamda gol atıp maçı 1-0 kazandığımızı gördüm. sabah toplantıda branko stankoviç beni riske atmayacağını söyledi, yani oynatmayacak. ben de oynamak için saatlerce yalvardım. sonunda izni kopardım. bandajlarla maça çıktım. ilk çeyrekte bir gol attım. golden sonra maçı bıraktım ve maç 1-0 bitti. hem rüyam gerçekleşti hem de şimdiki şükrü saracoğlu stadı'nda oynanan ilk fenerbahçe-galatasaray maçının ilk golünü ben attım. stadın ilk golünü de, açılış maçında altay'a karşı yine ben atmıştım.
