ilk basımı 1996 olan simon kuper'in "futbol asla sadece futbol değildir" kitabından;
dünya kupasından önce hepsi birden ulusal takıma emeklilik yaşı gelmiş birinin katılmasına karşı çıkmış, dünya kupası'ndan sonra da çoğu, kamerun'un dünya kupası'ndaki başarısının sadece milla'ya bağlanmasından şikâyetçi olmuştu. françois omam-bıyık mutsuzluğunu, "biz oynadık, ama milla kazandı", diye dile getirmişti. milla benimle konuşurken bu konuda suskun kalmayı yeğledi, ama iki yıl önce france football'a şöyle demişti: "omam-bıyık hiçbir şey anlamamış. beni dünya kupası finallerinde oynatan ne teknik direktördü, ne de bakan. bunu halk istedi. ben sadece halkın bu kararını kabul ettim ve bu karar bana, devlet başkanı biya tarafından şahsen bildirildi. bunu onlar için yaptım, ülkemdeki gençler için. eğer kendim için yapsaydım, üstü açık bir arabayla champs-elyse'de dolaşır ve 'en büyük benim!' diye bağırırdım." doğruya doğru: milla hiçbir zaman üstü açık bir arabayla champs-elysees'de dolaşıp 'en büyük benim!' diye bağırmadı.
yeni aslanlar o olmadan da başarılı olabilirler miydi? "hiç kimse vazgeçilmez değildir. brezilya, pele olmadan da maçlar kazandı ama pele'nın takımdaki varlığı, diğer oyuncuları motive eden bir şeydi. benim varlığım da aynı etkiyi yarattı.
roger milla yi tanımlayabilir miydi? "bunu siz gazeteciler yapmalısınız. milla böyledir ya da şöyledir diyemem, ama ben herkesle ilişki kurmaktan hoşlanan bir adamım. doğamda, her şeyi herkesle tartışmak yatar, hem de kim olursa olsun. ve son bir şey: gördüğün gibi çok basit bir çocuğum."
) 
