tüm gün boyunca hastanede bir sürü üzücü ve sıkıcı şeyin ardından eve gelip başağrılarılarım yüzünden yatağa uzanmış bir şekilde radyoda maçı dinlerken, önce öne geçmeyle biraz rahatlayıp, beraberlik golünü yiyince hayıflanıp, ikinci yarıda rakip 10 kişi kalınca umutlanıp, ümit aktan'ın iğrenç ötesi anlatımı yüzünden sinirleri bozulup, rakip 10 kişi bizi yarı sahamıza sıkıştırıp atak üstüne ataklarını dinledikce kızıp, 90+3'de yediğimiz golle sadece susup oturduğum maç...