birkaç gündür saçma sapan şeyler, ekonomik durumlar vs vs derken canım bir hayli sıkkındı. maçtan önce de açıkcası en iyi ihtimal beraberlik diyordum ve yavaştan yavaştan kendimi yenilgiye hazırlamaya çalışıyordum. skorun 1-0 olduğunu görünce biraz morallendim ama daha maçın 30ları felandı. ardından skorlara baktığımda skor 2-1 idi. gol yemiştik ama hemen de atmıştık. yine bilgisayar başından uzaklaştım ve döndüğümde maçı 3-1 kazandığımızı öğrendim...
birkaç gündür yaşadığım tüm sıkıntıların yerini güzel bir mutluluk aldı. içim rahatladı. huzurlandım... maç c.tesi oynandığından 2.5 gün* sürecek bir mutluluk hissine kapıldım. güzel oldu, moral oldu, umut oldu bizim için. umarım devamı gelir.
pazar akşamı maç özetini izleyince de fiziği biraz düşük ama tekniği gayet iyi olan james'in harikalar yaratması ayrıca çok mutlu etti beni.
bir de belirtmek gerekir ki maça giden "hugo sanchez"in c.tesi akşamı arayıp yarım saat bana maçla ilgili bilgi vermesi de çok güzeldi. eee anadolu takımı taraftarı olunca maç içinde -özellikle deplasman- yaşanan çoğu şeyi -maç özeti 3 dakika olunca- öğrenemiyorsunuz. ancak maça gitmiş bir arkadaşınız varsa -şanslısınız- ayrıntıları öğrenebiliyorsunuz... :(
