doğrusunu söylemek gerekirse 1933 senesi bizim için pek parlak geçmedi. seri mağlubiyetler alarak alipaşa ahalisini bayağı üzdük. a takımımız oynadığı 27 özel ya da kupa maçta 7 yengi alırken, 3 beraberlik aldı, yenilgi sayımız ise 17’ydi. attığımız 29 gole karşılık, filelerimizde tam 52 gol gördük. b takımımız da a’dan çok farklı değildi istatistiklerinde. toplam 17 maç, 3 yengi, 8 beraberlik, 6 mağlubiyet. attığımız 28, yediğimiz 45.
kalede muhiddin, bekler reşat, necmi, haflar emin, ömer, emin, forvet hayati, cevat, hayri, refik, irfan onbirimizdi. geçen yıl 0-6 yenildiğimiz maçın rövanşıydı bu maç. 10 ve 12. dakikalarda refik şahsi gayretiyle iki gol atınca ortalık karıştı. kavga kısa sürede büyüdü. taşlar, sopalar ve palaskalar ortaya çıktı. takımdaki kuleli öğrencileri reşat, necmi ve hayri kendilerini palaskalarla korudular. ancak şapka ve elbiseleri paramparça oldu. evleri hemen saha kenarında olan refik, nevzat ve semih kardeşler evlerine kaçtılar. mağlubiyeti hazmedemeyen, topkapı takviyeli tatarlar davutpaşalıları kulüp binasına kadar kovaladılar. dönüşte de kale direklerimizi kırdılar.
) 
