bu daha ziyade bir prestij maçı idi. iki taraftan kim kazanırsa kazansın, kim yenilirse yenilsin, alacakları veya verecekleri puanlar onların (beyaz grup) taki yerlerini katiyen değiştirmeyecekti.
stad hoparlörleri takımları ilin ettiği zaman fenerbahçede naci ve can gibi iki klas elemanın bulunmadığını öğrenmek sarı-lâcivert taraftarlarını bir hayli üzerken siyah - beyazı tutanları da ümitlendiriyordu. belki de bu sebepten beşiktaş futbolvuları da oyuna sadece hücumu düşünerek başladılar....
fakat iyi kapanan tedbirli oynayan fenerbahçe müdafaası karşısında bu hücumlar kısacık paslarla ve bu paslara gedik aramak için ayağında topu çevirip çevirip futbolcuların pasif davranişlariyle tesirsiz oluyordu. siyah - beyazlılar ilk tehlikeli ve gollük akınlarını 17. dakikada yapabildiler. gürcanın yerinde bir mûcadelesi sayesinde top çok müsait bir vaziyette bulunan k. ahmed'in önünde «bana dokun ağlara yuvarlanayım» gibilerden zıplarken bu oyuncu pek kötü bir vuruşla gereken işi yapamadı... bundan sonra fenerbahçeliler mukabil hücuma geçtiler. forvetin ortasında bulunan iki süratli ve mücadeleci futbolcuları şerefle yüksel beşiktaş santrhafının sağından solundan vızır vızır geçiyorlardı!.. nitekim şeref 28 inci dakikada fevkalade bir dalışla topu penaltı noktasının biraz sağına kadar götürdü ve temiz bir vuruşla ağlara yolladı.
40 ncı dakikada aynı güzellikte bir dalış yapan yüksel eğer topu fazla açmasaydı va fedakar bir kapanış yapan necmiye çarptırmasaydı, ikinci fenerbahçe golü olmuştu bile...
devrenin bitmesine bir dakika kala beşiktaş kalesine 25 metre uzakta sağ taç çizgisinin hemen yanında fenerbahçenin kazandığı frikik atışını seracettin necminin zamansız ileri fırlayışı sayesinde doğrudan doğruya ağlara yolladı.
fenerbahçe takımı bilhassa birinci devrede kalelerine şuursuzca yükselen beşiktaşa karşı çok akıllı oynadılar... lefter, ergun, mustafa, şerefle, yükselle çok güzel toplar uzatıyorlar.. bu oyuncular da ağır davranan özcanı rahatça geçebiliyorlardı. beşiktaşlılar ise forvetlerinde orta yere kümelenen oyuncularının beceriksiz ve hedefsiz hareketleriyle bocalarlarken müdafaada da affedilmez gedikler veriyorlardı.
ikinci devrede ise (2-0)'lık neticeyi kafi bulmuş gibi oynayan fenerbahçeliler pek maksatsız içiçe girmiş karmakarışık akınlarla hücum teşebbüsünü ellerinde tutuyormuşa benzeyen beşiktaşlılara nazaran gene de daha tehlikeli idiler.
