galatasaray, süleymaniye ile karşılaşmış, bu müsabaka da galatasaray’lıların tazyiki altında geçmiştir. süleymaniye’de bir gol yapmağa muvaffak olamıyarak sıfıra karşı beş sayı ile mağlûp olmuştur.
galatasaray takımı birinci devrede bilhassa lâtifin gayet sert ve güzel şütlerile beş gol yaptığı halde ikinci devrede tek bir sayı yapamamıştır. bunun sebebi süleymaniye’nin bütün oyuncularını kendi nısıf sahasına çekerek tam bir müdafaa oyunu oynaması, süleymaniye kalesinin önü çok fena çamur olması ve nihayet galatasaray’da süleymaniye’nin müdafaa tabiyesini bozacak yeni bir hücum tabiyesi yapacak bir kafanın bulunmamasıdır. galatasaray, süleymaniye’nin sıkışık müdafaa tabiyesine kapılmış 21 oyuncu hep ayni yerde didişmişlerdir. çamur ve sıkışıklığa rağmen galatasaray yerden kısa pas oyununda 45 dakika ısrar etmiş, havadan uzun paslar, şandeller ve eşapeler yapmağı akla bile getirmemiştir. bu kuvvetli takımın bu kadar tabiye noksanı göstermemesi şayanı hayrettir. süleymaniye’nin de mutlak müdafaa oyununda muvaffak olmakla beaber beş gol yedikten sonra iki tane eksik yemek için böyle kapalı bir oyun oynaması ve gol yapmaktan feragat etmesi doğru değildir. bu usul futbolu körletir, iyi oyuncu yetişmesine mâni olur.
