2 gece 3 günlük istanbul gezintimin güzel anılarla dolduğu bir 90 dakika.. (üzgünüm sevgili gençlerim en güzel anları başka bir sevdaya ait :p )
tarihler 30 ağustosu gösteriyordu ve istanbul boğazını ucundan kıyısından görme şansı olan turistler, 3. dünya savaşının mı çıktığını merak etmektelerdi. bayram dolayısıyla boğazdan geçiş yapan donanmanın ve şehrin bilimum yerlerindeki askeri geçiş törenleri şehre militariz bir hava katsa da, istiklal caddesine girdikten sonra gördüğünüz çokça şey insan ve insana aitti.
istanbulda ikamet etmekte olan diaspora keçileri ile önce galatasaray lisesinin önünde buluştuk. ordan nevizadeye inip sayımızı biraz daha arttırarak oturduğumuz ritm pub'da 1er birayı devirdik. saatler 8i vurunca stada doğru yol almaya başladık. 10 dakika sonra stattaydık. kapıdaki polislerin "biz gençlerbirliği taraftarını duyarlı biliriz. pek aramaya gerek yok arkadaşlar" demesi alışık olmadığımız bir tutumdu ankarada "pilot bölge" taraftarları olarak.
isanbul için iftar vaktinin 8 gibi olması sebebiyle stat henüz dolu değildi. maç saati geldiğinde 40-50 arası gençlerbirliği taraftarı ve 3000 civarında kasımpaşa taraftarı tribünlerdeydi.
maçta aklımda kalan noktalar:
-kasımpaşalı taraftarların ezans esiyle birlikte sessizliğe bürünmesi ve 50 kişi bu sessizlikten faydalanıp 3 dakika akdar tezahürat yapmamız. :)
-serdar'ın ilk yarıda çıkardığı net top
-stadın sadece 2 tarafında tribün olması ve diğer 2 yandaki apartmanların camlarının sürekli kırılma tehlikesinde olması :)
-kahenin müthiş şutu
-maç başında kasımpaşalı taraftarlarının anlamadığım şekilde, geçen hafta vefat eden altyapı sorumlulularının saygı duruşunda "şehitler ölmez" tezahüratı yapmaları
-kasımpaşa-eskişehir kardeşmiş meğer. 26. dakikada anladık.
-maç sonunda zor da olsa takımımızı getirip tribüne kırmızı-siyah çektik. ama formalar rakip takım taraftarlarına gitti. :(
