mac dan onceki son carsamba sabahi arkadaslarima genclerbirligi'nin artik sadece stadyumda mac izleme takimi olmadigini ve ona baglandimi soyledigimde bana alay ederek "bari bu hafta olmasaydin" "tam da fark yiyeceginiz maci bulmussun" gibi sozleri olmustu ama ben kararimi degistirmedim ve karsilik olarak haftasonu maca beklerim cevabini verdim. maca 1'i disinda hic biri gelmedi, zaten o arkadasim da trabzonluydu. neyse maca gitmek icin babamla trene bindigimde tam onumuzde oturan 1 genc abla, ondan birkac yas kucuk bir abi ve de yanlarinda sonradan babalarini oldugunu ogrendigim amca oturuyordu. tren biraz yol aldiktan sonra genc abi babasina "baba ta trabzon'dan buralara geldik insallah maci vermeyiz" dedi. babasi da "korkma manisa'dan bes yediler bizden de yerler demesi uzerine bende biseler solemek istedim ama cesaret edemedim. artik mac benim icin daha heyecanliydi!!!! ben stadyuma gitmek icin can atarken tren de ikide bir duruyordu:). neyseki bizim inicegimiz duraga gelmistik. trenden indik dos dogru stadyumu yurumeye basladik. bilet kontrolu yapan polise kombinemizi gosterdikten sona da stada girdik ve macin baslamasini beklemeye basladik. biraz bittikten sonra oyuncular sahaya geldi ve santra noktasinda yerlerini aldilar. sonunda mac baslamisti ve basladigi gol de gelmisti. artik o saniyeden itibaren pazartesi arkadaslarimin bana ne diyeceklerini dusumeye baslamistim. hele ikinci yari isaac'in goluyle 2-0 olunca yerimde duramiyordum ama hala icimde bir korku vardi. bu korku mehmet nas 3 yapincaya kadar devam etti. 3-0 olunca rahatlamistim ve insallah donuste o trabzonlularla tekrar karsilasiriz diye icimden dusunurken trene bindik. malesef onlar yoktu hatta trabzonlu yoktu ya da belli etmiyorlardi bilemem ama sonucdan dolayi gule oynaya eve gitmistim:)
