ankara'dan şiddetli yağmurla yola çıktık. sabaha karşı samsuna indiğimizde yağmur samsun'dada peşimizi bırakmamıştı. çeşitli büyüklüklerde gruplara ayrılıp maç saatine kadar samsunda takılınacaktı. ben, murat abi ve şu an isimlerini hatırlayamadığım iki arkadaş sabah kahvaltımızı bi kahvede yaptık ondan sonra maç saatine kadar batak oynadık :))
stada girdiğimizde yağmur dinmemişti bizim bulunduğumuz yerin üzeri açıktı ve direk yağmura maruz kalmaktaydık, akıllılık yapıp stadın arkasındaki migros dan aldığımız mavi çöp torbalarıyla yaklaşık 50 kişi masmavi, tıpkı şirinler gibi olmuştuk tribünde. yağmur çok şiddetliydi, sahadaki gol yağmuru da öyle. kopmuştuk artık biz, dünya ile bağımızı kesmiştik...
74. dk ahmet hassan'ın attığı 6. golden sonra anakonda fatih'in üzerindeki herşeyi çıkarıp şiddetli yağmur altında atletini sallayarak zıplaması ve yan tribünde ellerinde davulla oturan 3 tane samsunsporlu çocuğa (davula) vur hadi diye işaret yapması hafızama kazınmış en özel görüntülerdendir. dk 90 da philip perdeyi kapattı. maçı 7-2 kazanmıştık.
dönüş yolu daha çileliydi herkes donuna kadar ıslamış ve yorgun, otobüsün kaloriferleri arızalı, üşümüştük, ama hiç pişman değildik orada ıslanmaktan.
gençlerbirliği o yıl ligi 3. sırada bitidi.
yeniden o yıllardaki başarıları yaşayabilmek dileğiyle.
