halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
bunca maç içinde en zor anlattığım karşılaşma, italya - federal almanya maçıydı. maç öncesi her yanı kaplayan sis o kadar yoğundu ki... hattâ o gün birçok uçak seferi iptal edilmiş, bazı ünlü otoriteler başka kentlerdeki maçlara gidememişlerdi. buenos aires'in river plate stadı'ndakl italya - almanya maçında ise, bu tribünden karşı tribünü görmek imkânsızdı. sahada da futbolcular uzağa gittiklerinde seçmek güçleşiyordu. sis buenos aires'te dakikalarca sürdü. oyun da ona paralel olarak ağır bir havada geçti. iki taraf yenilmekten, gol yemekten çekiniyordu. bu çekingenlik, futbol zevkini epey düşürdü. giderek sis dağıldı, ama oyundaki heyecan temposu artmadı. italyanlar daha baskılıydı. onlar da inanılmaz goller kaçırdılar ve sonunda 0-0'a boyun eğdiler. gerçeği söylemek gerekirse, galibiyet italyanlar'ın hakkıydı. paolo rossi'li, bettega'lı, causio'lu italya'nın bir tek gol bile atamayışı, biraz şanssızlık, biraz da beceriksizlikti. ve büyük isimler için bağışlanmazdı.
) 
