hayatımda gittiğim ilk deplasman maçıydı. kuzenimin ankaradaki düğünüyle maçın denk gelmiş olması iyi bir şanstı benim için. babamla gitmiştik maça ankara seyircisi maça ilgili değildi. zemin çok bozuktu. yaklaşık 50 kadar aydınlı sol taraftaki kale arkasındaydık. ama kapalı trübünde aydınlılar vardı. babam maç sonu bu takım böyle oynarsa bu sene düşer dediğini hatırlıyorum. bi de maç 1-0 iken kale ağzından çok net bir gol kaçırmıştık. hatırladıklarım bunlar...
