halit kıvanç'ın 1983 basımlı "gool diye diye" kitabından;
1971 yılının son büyük maçı, bir açıdan çok ilginçti. türk futbolunun yetiştirdiği, unutulmaz futbol adamı, sevgili gündüz kılıç, bu enteresan maçın düğüm adamıydı. bir süre önce beşiktaş teknik direktörlüğünü kabul etmiş olan gündüz kılıç'ın o günkü görevi, takımını başarıya ulaştırmaktı. iyi ama karşısında hayatını verdiği, yıllarca formasını sırtından çıkarmadığı galatasaray vardı. zordu işi... bir yanda o gün için ekmeğini, mesleğini, meslek namusunu bağladığı takımın başarısı duruyordu. öte yanda, kalbindeki sevgili vardı. ikisi arasındaki tercihi meslek şerefi için kullanıyor ve rakibi yenecek tüm kozları ortaya seriyordu. zorlu bir oyun olmuştu. beşiktaş'ı 1-0 öne geçiren golü lindholm atmıştı. 1-1'i sağlayan galatasaray golü gökmen'dendi. sonra nihat sahnedeydi ve beşiktaş onun golüyle 2-1'e ulaşıyordu. evet, baba gündüz, galatasaray'ı yenmişti.
maçtan sonra gündüz kılıç'ı omuza alan beşiktaşlı futbolcular arasında, bir süre önce galatasaray'dan siyah-beyazlı takıma geçen ergün acuner de vardı.
galatasaray'ın ingiliz antrenörü brian birch ise. soyunma odasına giderken, sadece üzgün değil, ziyadesiyle kızgındı da...
) 
