cuma akşamı televizyonun başına gectigimde bu kadar acı cekecegimi tahmin edemezdim...evet biraz karmaşık duygularla izleyecektim maçı bunu biliyodum fakat o kadar icim acıdıki bu kadarını tahmin etmiyordum.
nedeninine gelince benim memlektimin ordu oluşu istanbulda dogdum ve istanbulda yaşıyorum nasıl galatasaraylı oldugumu bile hatırlamıyorum gözümü actım acalı galatasaraylıyım.
hemde öyle böyle degil...bagzı insanlar kücükken bazı takımları tutar daha sonra ben ufakken şu takımı tutuyordum daha sonra bu takımı tutmaya başladım derya...ben de öyle bir şey yok..kendimi bildim bileli galatasaray,lıyım neyden etkilendim nasıl oldum bilmiyorum ve hatırlamıyorum.
işte öyle bir adamın memleketinin takımı ve kendi tuttugu takımı karşı karşıya gelince ne olurmuş onu hissetim.hissetigim şeyin açı olmasıda cok felaket bir duygu.
1957 yılında babam ordu"dan istanbula gelmiş ve babasının ordu"ya geri gel baskılarına aldırmadan istanbul"u mesken tutmuş oglunu memlekete geri dönmesi konusunda ikna edemey en dedem bunu başaramaycagını anlayınca mecburen 1964 yılında diyer cocuklarını ve babannemi alarak istanbula yerleşmişler. yani bu piskolojik savaşı babam dedeme karşı kazanmış fakat bu piskolejik savaş yedi yıl sürmüş.
memleketdeki 60 tane koyununu satarak istanbula gelen dedem şuan ikametettigimiz yeri satın almış ve ben battım diye günlerce kendine gelememiş ve babamın başının etini yemiş.
ben yıllarca dedemim memleket hikayeleriyle büyüdüm.1999 yılına kadar"da memleketim ordu"ya hic gitmemiştim 1968 yılında istanbulda dogmuştum fakat nufusa kayıtlı oldugu yer ordu olarak hep nufus kagadımda okumuştum.
kaderin cilvesi bu ya..1981 yılında ölen dedemi istanbulda defnetmiştik yıllarca memleketim diyen dedeme memleket topragı nasip olmamıştı...fakat 1999 yılında babam ordu"ya memleketine gezmeye gittiginde babam memleketinde vefat etmişti..gerci babamda sürekli ben keşke memlekette ölsemde oraya defin olsam derdi...babama nasip oldu.
evet ben ne kadar istanbulda"da dogsam orada"da büyüsem benim asıl memleketim ordu.1999 yılından sonra ordu"lu oldugumu cok kuvvetli bir şekilde hissederim.
işte bu duygu karmaşası icinde seyrettigim glatasaray orduspor karşılaşmasında galatasaray"ın attıgı goller canımı acıtmıştı ilk defa böyle bir şey yaşamıştım cok farklı bir duygu yaşıyordum...ve tarif edilmez anlar yaşadım.
kafe"deki bagzı arkadaşların mac başlmadan öce kemo" sen şimdi orduspor"lu olarakmı..yoksa galatasaraylı olarakmı bu maçı izleyeceksin diye..sorular sormaları icten ice beni dahada bunalıma sokmuştu..
