sevecen tunç'un "trabzon'da futbolun toplumsal tarihi: mektepliler, münevverler, meraklılar" kitabından;
biz ilk o dönemlerde aynı binada oturuyorduk. benim alt katta ahmet suat oturuyordu, üstte şenol, onun üstte ali kemal, yan tarafında bekir, benim yanımda cemil. aynı blokta hemen hemen hep beraberdik. zaten onun dışında kahveye gidiyorduk. aynı yere gidiyorduk. taraftarlarla beraber oturup sohbet ediyorduk. inanın biz mağlup olduğumuz zaman gidip de çok rahat bir şekilde kahvede oturamıyorduk. bize tepki olacak anlamında söylemiyorum. sanki böyle üzülecekler. o anlamda şeyimiz oluyordu. o dönemleri insan bazen düşündüğü zaman duygulanıyor. bu kadar başarıyı yapabilecek takım sayısı bana göre çok az, yoktur. bir trabzonspor.
) 
