cok güzel bir mactı ve bu sezon sonunda şampiyon olmuştuk.arkadaşım savaş ile birlikte bu mac gitmiştik zaten bu sezon hemen hemen tüm maclara gitmiştik inönü,alisamiyen,kadıköy galatasaray nerdeyse biz oradaydık savaş o sene askere gideceginden tüm maclara gidiyorduk bazen gidesim olmasa bile ya benimi kırıyorsun zaten ben bu sene askere gidecegim diyor ne yapıp edip beni kafalıyordu.
mac 4-1 bitmişti ve stad boşalıyordu bizde trübünün boşalmasını bekliyorduk ben yerde buldugum gazeteyi okuyordum savaş ise merdivende oturuyordu o zamanlar ali samiyen stadının trübünlerinde demirler vardı bu demirler kalabalıkta itiş kakış oldugu zaman aşagıya dogru basınc yapılmamasını saglıyordu 1990 yılların ikinci yarısında sanırım söktüler o demirleri koltuk sistemine gecince o demirlerde söküldü o demirler her stad,ta vardı.bazen oturdugumuzda aniden ayaga kalktıgımızda kafamızı bile vururduk o demirlere.
ben gazetemi okurken gazeteyi carşaf gibi acmışım okuyorum savaş birden ayaga kalktı hadi gidelim dedi benim okudum gazateye bir yumruk attı yumruk atmasıyla yandım anam demesi bir oldu.
benim carşaf gibi actıgım gazete demirin üzerini kapadıgında savaş demiri görememişti gazeteyi parcalayacagını sanan savaş elini parcalamıştı demire öyle bir yumruk atmıştıki gazetenin üzerinden ben ne oldugunu dahi anlamamıştım eli anında şişti ve gözlerinin rengi bile degişti bunları buraya yazarken bile sanki o anı yaşıyor gibiyim arkadaşımım bu acıyı cekmesi beni kahretmişti o an. hala bir araya gelince bu 1987 yılında oynanan samsunspor macı gelir aklımıza.
mactan cıktık evlerimize dogru giderken yolda arasıra savaşın eline bakıyorduk eli şişmişti fakat biz ona felaket senaryosu yapmamak icin buz koy ve sabaha kadar iyileşir diyordum faktat bu dedigime ben bile inanmıyordum eli iyi gözükmüyordu.
evlerimize dagıldıktan sonra savaşı bir kac gün görmemiştim bir kac gün sonra gördügümde eli alcıda idi parmagı kırılmış cok üzülmüştüm.ve ona inşallah bu sene şampiyon oluruzda bu güzel bir anı olarak kalır demiştim ve oda gercekleşmişti.daha sonraki maclarda benim okudugum gazeteye yumruk atmayı bırakmıştı cünkü hemen hemen her macta bu sahne yaşanıyordu.savaşın bir takıntısı daha vardı sigara icmemesine ragmen her gittigimiz macın 60 dakikalarında bir sigara icme alışkanlıgı vardı bu alışkanlıgı bu gün bile hala devam ediyor.
