29 mayıs 1988 günü galatasaray bolu macı var galatasaray"ın şampiyonlugu kesindi ben maça gitmeyi düşünüyordum,fakat annemin amcasının oglu zafer,marmara ünüversitesinde okuyordu ve ünüversiteden arkadaşları ile beykoz korulugunda piknige gidecekler benimde piknige gelmemi istiyordu.
sorunum büyüktü aslında macla ilgilenecek durumda"da degildim.cünkü 1yıl önce tanıştıgım sevgili eşimle o zaman flört ediyorduk ve onun bazı akrabaları bizim ilişkimizi ögrenmiş buda aileler arası soruna yol acmış ve canım sevgilimi 4 aydır göremiyor ve bir haber alamıyordum.
ben okmeydanında sevgilim gazisosmanpaşa"da oturuyor onunla irtibat kuramıyordum.o zamanlar şimdiki gibi cep telefonu yok hic bir şekilde kendisine ulaşma şansım yoktu yanlızca.hayrettin diye bir arkadaşım var ondan rica edecegim ve onların mahallesine gidecegim hayrettin denen arkadaşım onların akrabası oldugu için tek şansım hayrettin"di.
beykoz korulugunda marmara ünüversitesinden arkadaşlarla o gün piknik yaptık ve cok güzel bir gün gecirdik ve en önemlisi bu akademisyen arkadaşlara sorunumu anlattım ve bu akedemik arkadaşlar bu işin tek caresi ona bir mektup yazmam ve hayrettin denen arkadaşımla o mektubu ulaştırmam olacagını söylediler.
başlıyorum mektuba bir şeyler yazıyorum begenmiyorum yırtıyorum ve başka bir kagıda tekrar yazıyor gene begenmiyor gene yırtıp atıyorum kagıdı en sonunda bu böle olmaz kardeşim dediler bundan sonraki mektubu yırtma dediler ne yazarsan yaz öle kalsın o senden bir haber bekliyora zaten bu mektup bir bahane dediler istersen bir mektup yaz istersen o mektuba sadece seni özledim yaz hic fark etmez o senden bir haber bekliyorsa zaten cok sevinecektir dediler.
beykoz"a indigimizde galatasaray- bolu macı bitmiş şampiyon olan galatasaray taraftarları ellerinde bayraklarla tur atıyorlardı.bizde evlerimize gitmek için otobüs beklemeye başlamıştık herkes bir tarafa dagılmıştı bizde annemin amcasının ogluyla zafer"ile birlikte bizim eve gidecektik annem zafer"i bize getir demişti zafer yurt"ta kalıyordu bazen bize gelir kalırdı eger uzun süre bize gelmesse ben altunizadedeki yurda gider onu alır gelirdim.
eve döndügümde hayrettini aramaya başladım hayrettini evinde buldum ve zar zor yazdıgım mektubu hayrettine teslim ettim. ve hayrettin,i gaziosmanpaşadaki sevgileme mektubu ulaştırmak üzere yola cıkardım ve geri döndügünde mutlaka bana ugramasını söyledim saat kac olursa olsun seni bekliyorum kardeşim dedim.
bende zafer"ile birlikte bizim bahcede kitap okumaya başladık kitap okuyup vakit gcirmeye calışıyorduk,zafer"in bana verdigi ve önerdigi kitap"ın adını bile hatırlıyorum. sosyalizm"in alfabesi diye bir kitap okuyurdum fakat okudugum heyecandan kafama girmiyordu.
saat sanırım 12 gibi hayrettin geldi ve kemelettin mektubunu verdim ve seninki cok sevindi dedi evet sevgilim cok sevinmişti dünyalar benim oldu ve 4 haziran günü gaziosmanpaşadaki evin pastanesinde saat 16.00 da buluşacaksınız dedi cünkü mektuba bunu yazmıştım önümüzdeki hafta cumartesi veya pazar günü buluşalım demiştim.
cok mutluydum artık galatasaray"ın şampiyon olugunu bile o an hissettim ve zafer"in bana verdigi sosyalizmin alfabesi kitabını bile daha icten okumaya koyuldum kendime gelmiştim herşey normale dönmüştü.ve 4 haziranda sevgilimle buluştum ve bir daha ayrılmadık bu birliktelik 3 haziran 1990 yılında evlilikle sonuclandı...seni cok seviyorum karıcıgımmmmm
