amcamların oturdugu gecekondu evimizin kiremitlerini degiştirecegimizden babam bir kac gün önceden bize duyurmuştu.amcama ve bana beyler bir usta ayarladım sizde pazar günü bir yere ayrılmıyorsunuz pazar günü evin kiremitlerini komple aşşagı indirecegiz usta tuttum bizde ustaya yardım edecegiz kimse bir yere ayrılmasın dediginde bütün dünya sanki üstüme yıkılmıştı.
pazar günü bir yolunu bulurum diye düşündüm fakat bu mümkün olmadı daha cumartesi gecesinden ali samiyen stadı ve etrafı şöyle dursun bütün istanbul sanki ali samyen stadı gibiydi ben arkadaşlarla o cumartesi gecesini istanbul sokaklarında gecirdim.
gece yarısı saat 12 gectikten sonra stadın ceyresine geldik arkadaşlarım gişelerin yakınlarında kendilerine yer bulmaya calışıyorlardı o zamanlar şimdiki gibi önceden bilet alma olanagı yoktu staadın kapıları saabah saat 9 da acılacaktı kulüp tarafından böyle acıklanmıştı ve biletini alan seyirci iceriye girecekti.
ben onları orada bıraktım maca gitmeyecektim her maca gitmeye calışmıştım o zezon ve aşagı yukarı her macada gitmiştim fakat bizim bu gecekondu evin tamir işi bu şampiyonluk macına denk gelmişti babamla catışmamak adına rahmetli babamı kırmamıştım ve bu maca gitmek nasip olmadı.
o gün mac başlayana kadar catıda ustaya yardım ettim kiremitleri tek tek süpürüyor temizliyor ve temizledigim kiremiti amcama veriyordum amcamda orada istifliyor usta istedikce ustaya kiremit veriyordu.
baba şevkati banbaşkaymış babam macın başlama saati gelince hadi yavrum eline saglık git şimdi duşuna al ve macı izle dedi bana teşekkür etti.ve gönderdi.
yan tarafdaki evimize girdim duş falanda almadım cünkü cok sabırsızlanıyordum 15 yıl sonra galatasaray şampiyon olacaktı mac başlamak üzereydi bende duşa giremzdim cünkü o kadar sabırlı degildim.hatta bir ara macı izlerken babam bana camlıca gazozu getirmişti icmem icin buz bibiydi valla o gazoz.hala unutamam hayatımda ictigim en iyi icecek oydu hala onun gibisini icmedim.
mac 2-0 olmuştu zaman gecmiyordu birde bunun üzerine gol yeyince bayagı stres oldugumu hatırlıyorum mac 2-1 olunca babam amcam ve usta geldiler ve benimle mac izlemeye başladılar.
sonunda mac bitti ve ben şampiyon oldugumuza inanamıyordum kendimi bildim bileli bu ilk şampiyonluk görüşümdü cünkü yetmişli yılların başındaki şampiyonlukları ben ufak oldugum için hatırlamıyordum.
şimdi düşünüyorumda isteseydim bir şekilde o maca gidebilirdim fakat babama karşı gelemezdim iyikide gelmemişim. bunun mükafatı olarak nice şampiyonlukları canlı canlı gördüm.. işte bu şampiyonluk bana babamın uzattıgı camlıca gazazunu"da hic unutturmadı
