tanıl bora'nın "karhanede romantizm: futbol yazıları" adlı kitabında bulunan "gol sevinçleri" başlıklı yazısından;
benim favorim, marco tardelli'nin 1982 dünya kupası finalinde almanya'nın mukavemetini kıran golü attıktan sonra o kendinden geçmiş koşuşudur, ağzı koskoca açılmış, gözlerinin içi ışıyor, bir doğum ya da ölümden dönme haberi almış gibi kendinden geçmiş, kolları "oh be oh be, allahım sana şükürler olsun" temposunda dizginsiz savruluyor... bir deli divane hırsı, ama temiz bir hırs, sahici bir hırs, salih bir hırs, iyi yürekli bir hırs, seviçli bir hırs...
) 
