karşılıklı ataklarla gecen bir ilk yarı izlemiştik ve stres hat safadaydı. kucaklarında bebek olan bir cift vardı gözüme takılıyorlardı. kapalı trübün hınca hınc doluydu herkes ayakta idi kıpırdamak mümkün degildi ve ben o cift ve kucaklarındaki bebekten korkuyordum korkumun neden ise olası bir galatasaray golunde ortalıgın aya kalkacagı ve gol sevincinden doga bilecek durum karşısında bebegin durumu idi ve o gol anı geldi cattı üs direge vuran top okan buruk bir kafa koydu ve golü attı her yer bayram yeri gibiydi aklıma hemen bebek geldi fakat onları göremiyordum ve kahroluyordum acaba ne olmuştu derken yerimden fırladım ve bebegin ve anne babasının bulundugu yere gittim oysaki orada bulunanlarda benim gibi düşünüyorlarmış bu evli cift ve bebeklerini gol atıldıgı andan ihtibaren hemen cember altına almışlar ve korumuşlardı bu cok hoşuma gitmişti cok mutlu görünüyorlardı ve rahatlamıştım herkes benim gibi düşünüyormuş neysa dakikalar gecmek bilmiyordu artık gönül rahatlı ile bir gol daha izliyebilirmiyim acaba derken tafarelin o müthiş degajıyla topla buluşan hakan şükür 2 golümüzü atmıştı o sene şampiyon olmuştuk parcalı galatasaray formamla beraber cok mutlu bir şekildr evimizin yolunu tutmuştum