cenap öztezel'in malzemeci namık ile ilgili anısı;
otobüsle yugoslovya'ya maça gidiyoruz. takımın neşe kaynağı bizim namık. malzemeci namık bizimle yolda iddiaya giriyor, her iddiayı kaybettiğinde üstündekileri teker teker çıakrtıyordu. namık'ın edirne'den geçerken üzerinde hiçbir şeyi kalmadı. hala inat etti, iddiaya girdi. kaybetti. otobüsü durdurduk. bunun üzerine bizim dursun ile özer, namık'ı otobüsten karın içine attılar, araba hareket etti. namık çırılçıplak arkamızdan koşuyor bizde gülüyorduk. sonra insafa geldik, durduk. o günden sonra namık, bizimle hiç iddiaya girmedi.
bir anı daha...
biz mahallede ali, halil, nevzat, gürsel ağabey, güler aksel maç yapardık. mahalleden rahmetli ceyhan gür ise bizle oynamaz kızlarla ip atlardı. kızlara çok düşkündü. bir gün bir baktık bizim ceyhan gür, maçımıza gelmiş. "oğlum ne işin var?" dedik. "gazeteci oldum, spor muhabirliği yapıyorum" dedi. şok olduk. sonra bizim kızlarla oynayan ceyhan gür, büyük gazeteci oldu. bizim bir çok mutluluğumuza ortak oldu, yazdı.
) 
