yılları yılı, spor sahalarında mücadele etmiş bir kimse olarak, galatasarayın bir haftalık zaman içerisinde oynadığı iki şampiyonluk finalinde gösterdiği enerjiyi ve gayreti, takdir etmememe imkân yok.
düşünün bir defa. bir puan geriden geldiği beşiktaş'ın elinden milli lig şampiyonluğunu koparmak. bu, arslanın ağzından lokma almağa benzer. ve akabinde, 24 saat içersiinde ezeli rakibi fenerbahçe'yi aynı skorla üstü üste iki defa mağlûp etmek.
hava şartları da gözönüne alınacak olursa, sarı - kırmızılı futbolcuların insanüstü bir gayret sarfederek bu büyük başarıa ulaştıkları hakikati ortaya çıkar.
teknik bakımdan söyleyeceğim söz, yıllarca sırtımda taşıdığım sarı - lâcivertli renkleri temsil edenlerin, ezeli rakiplerimizden iki karşılamada da hafif kaldıklarıdır.
hele, müsabakanın ikinci yarısında fenerbahçe defansının bir tek uğur'la dahi başa çıkamamış olması, bu büyük zaafa bir misâl teşkil etmektedir.
galatasarayın haklı galibiyetini ve çifte şampiyonluğunu tebrik ederken, kendi takımım fenerbahçeyi de önümüzdeki sezonda derlenmiş, toparlanmış olarak görmek en büyük arzum olacaktır.
) 
