maçın oynandığı saatlerde atakule nikah salonunda nikahım vardı :) bir yandan nikah merasimi sürerken bir yandan da aklımdan "skor kaç kaç acaba" diye geçiriyordum. tam bu aralar tokalaşma-öpüşme merasimi başlamıştı.
koyu ankaragücü taraftarı olan amcam tebrik ettikten sonra kulağıma "mali çaktık olm 1-0 öndeyiz" diye fısıldadı. "canınız sağolsun amca yenildiğiniz siz olalım" dedim sırıtarak ama bir yandan da saate baktım kaçıncı dakikalar oynanıyor diye. maçın son dakikalarıydı...
birkaç dakika sonra amcam tekrar yanıma gelip kulağıma "mali 2-0 oldu olm sağlık olsun" diye fısıldadı. bende "neyse artık önümüzdeki maçlara bakıcaz" diyerek güldüm.
birkaç dakika sonra amcam yine geldi ve kulağıma "3-0 oldu mali maç bitti hem de" dedi. ben bir yandan sırıtıyordum ama bir yandan da "ulan bu kadar hızlı gol mü yiyoruz bu işte bişey var ama" diye düşünüyordum. tabi bu arada bütün bunlar kameraya çekildiği için dışarıdan bakan biri noluyor amcası sürekli çocuğun yanına geliyor diye merak etmişlerdir :)
eve gider gitmez ilk yaptığım iş skoru teyit etmekti. maç 1-1 bitmişti ve ankaragücü beraberlik golünü 90+2'de ilhan mansız'ın ayağından kazanmıştı. kısacası amcam paso sallamıştı :)
bu olaydan 1-2 hafta kadar sonra nikah içinde yapılan akraba röportajlarının dvdsini izlerken amcam ve mustafa eniştemin röportajda "maliye bir mesajımız var diyip hep bir ağızdan en büyük ankaragücü" dediklerini görünce çok gülmüştüm. amcam bir yandan röportajda propaganda yapıp bir yandan da benim yanıma gelip kulağıma fısıldıyormuş.
