dağınık bir oyun çıkaran siyah – beyazlıların tek golünü şenol 22’nci dakikada attı
eğer beşiktaş müdafaası, hele hele hücumcuları viyana’da böyle oynadılarsa, kara kartallar hakikaten ucuz kurtulmuş dört golle… ve eğer ptt her maçında bu derli toplu takım oyununu oynarsa çok şampiyon namzedinin ümitlerini kıracaktır…
oyunun başından 15 inci dakikaya kadar duran ve bekleyen bir beşiktaş vardı. sonra da rakibi ile dişe diş cana can mücadele eden ve üstünlüğü iyi futbol oynayarak değil, daha çok koşarak temin etmeğe uğraşan siyah – beyazlı aceleci bir topluluk. ve nihayet son onbeş dakikada da siyah beyazlıları necmi’nin önünde toplanıp hayat memat mücadelesine mecbur eden bir ptt..
eğer 22 nci dakikada şenol’un saha ortasında gerilerden bir top alıp, kaçışı esnasında santrhaf yusuf biraz daha akıllı davranıp ne bahasına olursa olsun hızlı rakibini durdursa, maç berabere bitecekti belki… şenol topu almış düzeltmek için bir sağa, bir sola kaymayı denemiş, sonra nedense duraklayan rakibinin yanından dosdoğru dalıvermişti. kaçtı ve metin’in yanıbaşından bomba gibi bir vuruşla topu ağlara yolladı. bundan sonra yusuf siyah-beyaz hücumcularının çalışan tek adamı şenol’u bir çok akınlarda durduracaktı. ama bu gol yazık ki maçı veriyordu.
diğer taraftan necmi ve sabahattin’in kestikleri akınların haddi hesabı yoktu. hele necmi’nin 74 üncü dakikada arif’in bir şütünü sol yukarı köşeden kornere çıkartışı vardı ki, bir kaleci sadece bu kurtarış için günün kahramanı olurdu. ve necmi bundan başka bir çok toplar da çıkardı
hasılı beşiktaş maçı aldı ama, güç oldu, hem de çok güç oldu bu iş…