futbol böyle birşey işte. en fazla gençlerbirliği fener maçlarından hatırlarım. biz oynarız fener yenerdi. dün de öyle oldu biraz. almanya kötü oynamadı ama biz şu ana kadarki en güzel oyunumuzu oynadık. ama şans da bir yere kadar insanın yanında oluyor demek ki. bi kontenjanımızı daha önce kullanmıştık.
terimin gidişine sevindim. ama anladığım kadarı ile hasan doğan ve ekibi onun bir başka türevini bulup getirecek. yani değişen de pek bir şey olmayacak.
sevindiğim bir başka nokta ağzından salyalar akan elleri silahlı bir güruhun da sevinme fırsatını elinden kaçırması oldu. benim gözümde herhangi bir çocuğun iki gram kanından daha değerli değil hiçbir galibiyet. kaldı ki maç 2-2 olunca bile bizim mahallede havaya ateşe başlayanlar eskaza kazansaydık neler yaparlardı.
sevindiğim son şey ise 1111 koyunun hayatı. kurtuldular. galibiyet ne kadar güzel olursa olsun işin sonunu hep kanlı bir şeye bağlamak zorunda mıyız ki. sadece sevinmek kadehlerimizi tokuşturmak veya birbirimize sarılmak türk sevinci için niye yeterli gelmiyor.
