garip ve bir o kadar güzel geçen bir trakya gezisi sonrasında tekirdağda bir kafede ikinci devreyi ve uzatmaları seyredebildik. hırvatistanın golünden sonra boşalmaya başlayan kafe semih'in golünden sonra yeniden dolmuştu. sanırım yerinden kıpırdamayan (inançtan değil de yorgunluktan olsa gerek) bir biz vardık.