#3 tardelli'nin gözyaşları italya vs ban almanya, 1982
acaba eskiden alınan galibiyetler daha mı anlamlıydı? kesin olan şey, eskiden kazanılan zaferlerin daha yürekten kutlandığı ve duyguların dışa vurumu konusunda hiçbir turnuvanın ispanya 82'nin eline su dökemeyeceği. grup maçında brezilya'nın italya'ya falcao'yla attığı beraberlik golünde, oyuncunun korner bayrağına kollarını açarak uzanışı unutulacak gibi değildi mesela ama bu bile tardelli'nin finalde gol attıktan sonraki reaksiyonuyla karşılaştırılamaz. yarı finalde alman kaleci harald schumacher'in fransız patrick battiston'a yaptığının ardından [bkz 5 numara ( http://www.macanilari.com...id=198219829250&aid=41433)] italya tüm dünyanın umutlarını ve desteğini arkasına almıştı. ama final maçının devre arasında kadar geçen sürede işlerin pek parlak gitmediği de ortadaydı. orta saha oyuncusu "general" giancarlo antognoni yarı final maçında sakatlanmış, forvet francesco graziani ise daha 8. dakikada oyunu terk etmek zorunda kalmıştı. maçın 25. dakikasında hans peter briegel tarafindan düşürülen bruno conti'nin kazandırdığı penaltıyı antonio cabrini dışarı yollamıştı. nitekim, 12 dakika sonra beklenen an geldi. conti ile paslaşan gaetano scirea topu tardelli'ye attı, o da topu alt köşeye yumuşak bir şekilde yuvarladı. bu onun 80 milli maçta attığı 6 golden biriydi.
sert mizaçlı adamın kendini bıraktığı an oldu bu. dünyanın her yerindeki çocuklar tarafından taklit edilecek sevinç gösterilerine imza attı. kendi yarı sahasına doğru göğsünü yumruklayarak koşan tardelli'nin gözlerinden yaşlar dökülüyordu. conti onu biraz olsun sakinleştirmek için çabaladıysa da metrelerce gerisinde kalmıştı ama bir süre sonra yanına gelen takım arkadaşları onu yeniden "sahaya döndürmeyi" başarabildiler. alessandro altobelli'nin üçüncü golü atmasıyla italya 1938'den bu yana ilk kez dünya şampiyonluğuna uzandı ama o gece tamamıyla tardelli'ye aitti.
) 
