lise yıllarımızda dersaneden çıktığımız vakit ayaklarımızın bazen seve seve ve koşar adımlarla bazen de daha önemli işlerimiz olsa da zorla götürdüğü gençlerbirliği maçlarından biri. öğrenci kimliğimizi gösterdiğimizde içeri ücretsiz alınışımız bizi daha çok bağlıyor maçlara. kale arkası-sağ kapalı arasındaki kapıyı açtırıyor bir polis, kendi geçecek. biz de yanına ilişiveriyoruz hemen, bize de "geçin haydi" diyor. hayatımda ilk kez kapalıda maç izliyorum böylece. gençlerbirliği altyapısından çocuklar var burada, tezahürat yapıyorlar kendilerince, özellikle de oğuz çetin'e tezahürat yapıyorlar, oğuz her bağırışlarında selamlıyor çocukları. eze eze yeniyoruz adanaspor'u ama hikmet karaman şanssızlıktan yakınıyor maç sonu röportajında. kale arkasındaki taraftarımız ertesi hafta oynanacak galatasaray maçı için istanbul'a otobüs istiyor yönetimden, hani şu 6-0 yenildiğimiz maç için. güzel günlerdi velhasıl...
) 
