öğrencilik hayatımda yediğim kazıklar beni beşiktaş ve beşiktaşlılardan çok soğutmuştu, televizyonda samsun maçı vardı ve kaçırılmazdı.
tamamı beşiktaşlılardan oluşan kahveye girdim ve en öne oturdum samsun oyunuyla ben bu maçı kaybetmem diyordu ama beşiktaşda en ıyı zamanındaydı. samsunun golleri ve kırmızı kartlar kar fırtınası gibi o kar yağışlı güne eşli etti keyfime diyecek yoktu bana göre kırmızı kartların hepsi doğruydu ve maç hiç bitsin istemiyordum top sürekli bizdeydi hep biz oynuyorduk ismail uyanık çekilin atmayın demeseydi keşke. hazır bulmuşken 1o tane daha atsaydık keşke diye hep hayıflanmışımdır :))
