birbirinden nefret eden kuzey ile güney italya "kupa 90" coşkusunda birleşti
tüm italya schillacci’yi konuşuyor
nilgün cerrahoğlu
roma — salvatore schillacci, garibaldi'nin yapamadığını yaptı ve birbirinden nefret eden kuzey ile güney italya’yı kupa 90 coşkusunda birleştirdi. napoli, lombardia, roma, floransa gibi geçmiş yüzyıllarda birbiri ile savaş halinde olan kent devletler, "italya birliği"ne ancak böyle olağanüstü anlarda ısınıyorlar. genellikte hakir görülen ve mafyanın toprakları olarak kabul edilen, fukara, az gelişmiş sicilya'nın oğlu salvatore schillacci, birkaç hafta içinde roma'nın güneyine afrika gözü ile bakan milanolular ve torinolular da dahil olmak üzere tüm italyanların kalbinde yer etti.
gök mavililere zafer sağlayan avusturya, çekoslovakya, uruguay ve irlanda maçlarında attığı gollerden sonra salvatore "kurtarıcı" schillacci bir ulusal kahraman haline geldi. öyle ki italyanlar artık onun için paolo rossi ile yapılan karşılaştırmaları az görüyorlar. ve corrieradella serra gibi en ciddi gazeteler bile “schillacci bir tek sen bize yetersin" diye başlık atıyor.
juventus tarafından keşfedilene dek scilya'nın az tanınan “messina” takımında yıllarca top koşturan schillacci, yıldızlığın ne anlama geldiğini yeni keşfediyor. “birdenbire oynayıp bunun yalnız güzel bir rüya olduğunu keşfetmekten korkuyorum" diyor schillaci ve ekliyor, "dünya kupası'nda birbiri ardında 4 gol atıp gol krallığı tartışmasına konu olmak bana gerçek dışı geliyor."
italyanların kısaca “toto“ diye andıkları schillaci messina'da oynadığı mütevazi yıllarda da dünya kupasında yaptığı gibi sürekli gol atarmış. zengin güç ve iletişim odaklarından uzak scilya küçük futbol takımına gömülmüş olan futbolcuyu kimse geçen yıla dek fark etmemiş. yetenekli oyuncunun yıldızı ancak 1950'lerin büyük futbolcularından juventuslu pierro boniperti'nin bir maçını seyretmesi ile değişmiş. boniperti'nin sihirli eli schillaci'yi önce juvestus sonra da ulusal takıma sokan kader tayin edici dönüm noktası olmuş. bundan böyle dünya kupası arşivlerine giren “bir başarı öyküsü" olarak anılan salvatore schilaci, güney italya'nın şimdi tüm anonim futbol yetenekleri için bir umit ışığı oluşturuyor. gençler arasında işsizliğin %40 sınırına ulaştığı sicilya'da schillaci'nin resmini taşıyan bayraklar kapış kapış satılıyor.
bunca gösteriye ve tezahürata alışık olmayan toto, kalabalıklar karşısında çekingen bir tutum sergiliyor. ve “bu kadarı da fazla, ben basit bir adamın" diyor. her maçtan sonra etrafını saran yüzlerce gazeteciye cevap yetiştirmek için scilyalı futbolcu “italyanların en çok sevdiği kişi olarak neler hissettiği" sorulunca “beni yanız karım tarafından sevilmek ilgilendiriyor" diyor “ünlü şarkıcı madonna, pagio'nun formasını istiyor, sen madonna'dan ne istersin" gibi dekolte sorular karşısında yine yalnız “benim için saece karım var" diyor. açlık ve sefalet dolu geçmişinin yüzünde bıraktığı derin çizgilerle 25 yaşından daha fazla görünen schillaci, tüketimci, reklamcı imajın 90'ların sofistike, refah italyası'nın bütünü ile unuttuğu değerleri dile getiriyor.
