1958'de isveç'te dünya futbol piyaasına sunulan edson arantes do nascimento, aradan geçen 14 yıldan sonra dün gece dolmabahçe seyircisinini misafiriydi. aradan 14 yıl geçse bile, böylesine kıymetli bir misafirle tanışmamızı sağlayan fenerbahçe'ye çok çok teşekkür ederiz.
uzun ve yorucu bir turneye çıkmalarına rağmen, gerek pee ve gerekse santos her bakımdan mükemmel bir futbol sergileyerek dolmabahçe seyircisinin gönüllerini fethettiler. çok üstün top tekniği, en büyük silâhlarıydı. yeri geldiği zaman çalım atmakla beraber, genellikle vertical (dikine) paslarla f. bahçe kalesine indiler ve zaman zaman da çok şık ver-kaçlara girdiler. maçın aksiyon adamı elbette ki pele idi. bir harika golattı, üç tane de attırdı. attırdığı gollerin güzelliği anlatmakla bitmez. üçüncü golde edu'ya verdiği 40 metrelik diyagonal pas, dördüncü golde clodoaldo'nun önüne indirdiği aşırtma top ve beşinci golde datçu dahil tüm fenerbahçe defansını geçtikten sonra meşin yuvarlağı alcindo'ya yuvarlayışında futbolun bütün incelikleri vardı.
bu cambazlar karşısında fenerbahçe maalesef bir varlık gösteremedi ve beklemediği bir hezimete uğradı. iki takım arasındaki klâs farkı açıkça ortadaydı. o kadar ki, santos kalesine gelen toplar parmakla sayılacak kadar azdu. tam 77 dakika topa dilediği şekilde hükmeden «siyah inci» bu arada bir fırsatını bulup oyundan kaçmış ve böylelikle de seyircinin de dediği gibi pele gitmiş, futbol da bitmişti.
evet, pele buydu işte...
sanırız, seyirci verdiği paranın karşılığını dün gece fazlasıyla almıştır.
) 
