italyan hakemi lo bello düdüğünü öttürmüş ve tam 90 dakika seyircilerin nefeslerini kesen dramatik yarı finâl maçını bitirmişti. everton'un «goodison park» adındaki stadının tribünleri ayaktaydı ve şarkılar yükseliyordu tribünlerden. takımlarım teşçi için tâ almanya’dan gelen 16.000 vefakâr futbolsever spor bayramım büyük bir coşkunlukla kutluyordu. evet, çetin rusya engelini birbirinden şık iki golle aşan almanya, 1934 de 3'üncü, 1954 de şampiyon, 1958 de 4’üncü olan: szepan, kitzinger, f. walter, rahn, morlock, schafer, haller, seeler, beckenbauer’lerin almanya’sı «büyük finâli» oynamağa hak kazanmıştı.
dramatik maç
maça alman takımı fırtına gibi girdi. daha 2’nci dakikada tribünler ayaktaydı. haller'in ara pasiyle dalan seeler nefis bir vücut çalımiyle şesternjev'i ekarte ederek çaktı şütünü. fakat yaşin, 90’a nişanlanan füzeyi önleyiverdi hârika bir refleksle.
almanya bastırıyordu bütün gücüyle. haller, seeler, held, emmerich rakip gerilerini karıştırıyorlardı alabildiğine. fakat rus kontratakları da bir hayli ter dök türüyordu alman defansına.
6ncı dakikada rusların ermeni solaçığı porkuyan’ın sert şütünü tilkowski, büyük klâsını konuşturarak kurtardı. solhaf beckenbauer’in mükemmel bir şekilde desteklediği alman forveti, bilhassa 15nci dakikadan itibaren fırtına gibi esmeğe başladı mücadele meydanında, 29 uncu dakikada ortaya kayan solaçık emmerich’nin demir gibi şütünü yaşin, köşeden çıkardı akıllara durgunluk vererek.
rusların neticesiz kalan iki tehlikeli akınım müteakip yaşin, 37 yaşında olmasına rağmen, milyonlara kendisinden dünyanın 1 numaralı kalecisi diye bahsettiren hârika yaşin, 31 ve 32'nci dakikalarda uwe seeler ve held'inin iki füzesini kurtarırken yine kudretinin üstüne çıktı.
43 üncü dakika dolarken, «goodison park» gol sesleriyle çalkalanıyordu. evet, yaşin kadere boyun eğmiş, sağiç haller’in şütü fileleri buluvermişti. bundan 1 dakika sonra, italyan hakem, schnellinger’e kasti tekme atan rus sağaçığı çislenka’ya soyunma odasının kapısını gösterdi.
10 kişi, daha doğrusu 9.5 kişi kalan rus takımının ikinci yarıda daha farklı bir yenilgiye sürükleneceğini tahmin edenler, yanıldıklarını anlıyacaklardı. kadere âdeta meydan okuyan sovyetler 51 ve 53 üncü dakikalarda held ve beckenbauer'in iki tehlikeli atağım önledikten sonra gol peşinde koşmağa başladılar. ve alman defansı sık sık müşkül durumlarda kaldı.
ama her seferinde kaleci tilkorwski «ben de varım» diye konuştu. nihayet 68 inci dakikada ipe dizer gibi 3 rus'u geçen solhaf beckenbauer, 22 metreden şahane bir voleyle, meşin yuvarlağı filelere mıhladı. koca yaşin kımıldamaya bile fırsat bulamamıştı. tribünler ayakta. kupanın altın golünün kahramanını selâmlarken, öpücük yağmuruna tutulan 20 yaşındaki genç futbolcu saha ortasında bir çocuk gibi ağlıyordu. nihayet, maçın bitmesine 3 dakika kala porkuyan. takımının şeref sayısını kaydetti.
evet, rusya'yı 2-1 yenen almanya, şampiyonluk maçını oynamaya hak kazanmıştı. bileğinin hakkiyle, tebrik edilmeliydi schon'ün çocuklarının başarısı. fakat, dramatik maçın talihsiz kahramanları sovyetlerin gösterdikleri azim ve yüksek mücadeleye de hayranlık duymamak insafsızlık olurdu doğrusu.
) 
