adana demirspor-livorno buluşması, taraftarların aklından ve gönlünden çıkmıştı. mavi-lacivertliler’e ne mutlu ki, bunun böyle olduğunu gönül rahatlığıyla teslim eden bir kulüp başkanları var. dahası, “biz burada gelip geçiciyiz. kulübün sahibi taraftarlar. onların istediklerini yapabilmek için bu koltuktayız” diyen bir kulüp başkanı, bekir çınar.
che bayrağı kumaşa döndü ama ben o güzel livorno gecesinden tatsız bir tanıklık da aktaracağım. tadınızı kaçırmak için değil, ‘bu işleri’ fazla abartmamayı kendimize hatırlatmak için. 15 sene sonra hevese gelip tribüne giden bir adanalı arkadaşımdan: “maratondayız, köşede ‘güler zere’ye özgürlük’ pankartı var. gözüm hep orada, ‘bir maraz çıkmasa iyi’ diyorum. ama her şey güzel. ikinci yarıya kadar. güvenlik müdahale etti, çocuklar direnince geri çekildiler. sonra baktık polis giriyor, kapıları kapadılar, oradaki grup yalnız kaldı. polis saldırdı. kendi kendime ‘şimşekler, hadi bir şey deyin, bir şey yapın’ diyorum. biz bir grup arkadaş ‘polis dışarı’ diye bağırıyoruz. o hiç susmayan şimşekler, sustu kaldı, ellerinde che vb. bayraklarla... ben anlamadım, arkadaşlar tercüme etti, ‘köşe dışarı’ diye bağırmışlar, polisin müdahale ettiği yeri kastediyorlar... bütün sevincimizi yitirerek, kendi aldanmışlığımıza da küfrederek staddan çıktık... yazılanları okudum, evet sıra dışı bir maç, ama bu yönünü de görmek lazım. o che bayrakları/tişörtleri basit bir kumaşa dönüştü gözümde...”
