bu maç, kişisel tribün tarihimde bir gençlerbirliği oyuncusunu yuhaladığım ilk ve tek olmasını arzuladığım karşılaşmadır! önceki haftasonuna yaşananlara ne kadar çok kızmış olsam, futbolcu ve teknik adam bu tepkiyi sonuna kadar hak etmiş olsa da, gençlerbirliği forması giyen bir oyuncuyu ıslıklamış ve "dışarı" diye bağırmış olmamdan ötürü utanç duyuyorum! düşündükçe içim burkuluyor, kendime yediremiyorum!
düştüğümüz bu durumun sorumluları, ümit özat'ı takımın başına getiren ve vefatından önce oğlunu işaret edip kulübe musallat eden ilhan cavcav, başa geldiği andan itibaren "tek adam" olmak için didinip duran murat cavcav ve hala onun yanında durup her kararını "ayakta" alkışlayan yöneticilerdir.