hatırlayabildiğim kadarıyla,televizyon başından da olsa,galatasaray'ın ilk izlediğim avrupa kupası mücadelesi.maçtan önce gazetede, juventus'un başarılarını okuduktan sonra, maçla ilgili fazla bir ümidim kalmasa da, gene de,''çocuksu bir umut''la t.v başında geçmiştim,küçük olduğumdan,maçın teknik analizini yapamayacak olsam da,ümit davala'nın o muhteşem golünden,sonra,çek-yat'ın üstünde nasıl da tepindiğimi,bugün gibi hatırlıyorum.ama en kötüsü, maçtan önce hasta olduğuma inandırdığım, annemin,ümit davala'nın golü ile birlikte,sergilemeye koyulduğum ''çek-yat show''unu görüp, ertesi gün beni okula göndermeye karar vermesiydi. tabi ki galatasaray uğruna okula bile gidilirdi...
