moralmen çökmüş bir günümde sakaryanın en ucuz bira satan mekanında yer bulamayıp, bir amcanın yanına oturmuş ve maçı seyretmeye başlamıştık. maçtan aklımda kalan bir şey olmasa da iki kez amca masayı devirmiş, bize bira ısmarlamak zorunda kalmış, cebinde parası olmayan bizler -allahtan iki kişiydik- tarafından teklifler büyük mutlulukla kabul edilmiştir.
o gün evin yolunu bulabilmiş olmak şanstı yine de.
