dün ali sami yen stadında üç takım vardı: sion takımı, galatasaray takımı, mehter takımı...
bu üçünün en iyisi sion'du. en kötüsü de mehter takımı değildi.
tarihi müziğimize galatasaray takımı tam ayak uydurdu. iki ileri giyyi mi, bir adım geri geliyordu. acaba ilk maçı 5-1 kazanan galatasaray mıydı da, averajı muhafaza için böyle yapıyordu?
maç sonunda ise seyirciler, tıpkı mehter devrindeki gibi «kelle isteriz» diye bağırdılar. haksız değillerdi. böyle oyun, seyirciyle alay eder gibi oluyordu.
ben her şeyi anladım da metinin sakat sakat oynatılmasındaki hikmeti anlayamadım.
yazık oldu hem metin'e, hem de ona bel bağlayanlara...
iyi ki «kasaba takımı» imiş sion... modern futbolun büyün örneklerini verdi. içinde iki üç süperklâs oyuncu daha olsa, al-sana anderlecht...
sion'a güle güle... bir de takkemizi önümüze koyup futbolümüzün son ayda yediği tokatların hesabını yapalım. iki ileri bir geri, iki ileri bir geri..
