ilk basımı 2002 olan christian eichkler'in "futbolun beceriksizleri ansiklopedisi" kitabından;
münchen (münih), bayern, 2001'deki şampiyonlar ligi finalinde fc valensiya karşısındaki galibiyetle yalnızca 1999'daki barselona korkusunu yenmemiş, ayrıca kötü gidişatı da değiştirmişti. zira 1970'ten 2000'e kadar, uluslararası bir maçın finalinde öndeyken yenilen yalnızca tek bir takım olmuştu. tabii ki bayern, üstelik de iki kez: 1987'de fc porto'ya karşı 1-2 ve 1999'da manchester united'e karşı 1-2.
neyse ki bu kötü kategoride tek başına değiller artık. fc valensiya, bayern ile yaptığı final maçında 1-0 öndeyken, penaltı atışlarıyla maçı kaybetmişti. bu arada çok özel bir geleneğin temsilcisi olduğunu da göstermişti bayern takımı: ligde ne zaman büyük bir çöküntü yasarsa, uluslararası büyük başarılara da hep o zaman imza atıyordu. örneğin 2000/2001'deki gibi dokuz yenilgiyle, daha önce hiçbir alman takımı şampiyon olamamıştı; özellikle de cottbus ve unterhaching gibi takımlara yenildikten sonra. söylediğimiz gibi güzel bir gelenek: avrupa kupası'ndakı ilk zaferini, 1974 yılında ligde kaiserslautenve 4-7'lik (üstelik de 4-1 öndeyken) o inanılmaz yenilgiden sonra elde etti; avrupa kupası'ndaki ikinci zafer ise. 1975'te ligde onuncu sıradayken, yediği 63 gol ve on dört yenilginin ardından geldi, ki bu yenilgilerin arasında 5-6 dusseldorf. 2-5 kaiserslautem, bir kere 2-3 ve bir 0-6 kere offenbach yenilgileri de var. 1975/76 sezonunda (üçüncü kez avrupa şampiyonu) bayern takımı, oh çeken seyircisini frankfurt'taki 0-6 skorlu maçla eğlendirdi. bir sezon sonra, sepp maier'ın 65 gol yedigi yıl, bugün bile dudak uçuklatan akıl almaz skorlara rağmen ligde yükseliş de yaşadı: evinde schalkeye 0-7, evinde frankfurt'a 0-3 yenilerek; hamburg da 0-5, duisburg'da 2-5 ve saarbrücken'de 1-6 kazanarak. bu arada avrupa kupalanndaki basan serisi de sona ermişti: bayern, beckenbauer'in son yılında, üç lig şampiyonluğunun ardından, dinamo kiev'e yenilerek elendi.
) 
