akşam işten eve geldiğimde her zamankinden farklı bir telaş vardı. oğlum kerem'in yapması gereken bir ödev vardı ve eşim ona yardımcı olmaya çalışıyordu. "ateş olmayan yerden duman çıkmaz" atasözü ile ilgili kısa bir hikaye yazılması gerekiyordu ancak uygun bir hikaye bulamamışlardı. yeğenlerden bile yardım istenmiş ama olmamıştı. gece yarısı olduğunda kalemi elime aldım. ilkokul 3. sınıfta okuyan bir çocuğun ağzından başladım yazmaya;
babam maça gitmişti. akşam eve geldiğinde suratı asıktı. "ne oldu baba, neden böylesin" diye sordum. babam "yorgunum" dedi. sormama gerek yoktu. belli ki maçı kaybetmiştik. ateş olmayan yerden duman çıkmaz diye düşündüm.
eşim buna müdahale etti. -neden olumsuz yazdın ki?
çok yerinde bir uyarıydı. eskişehirspor taraftarı olarak öylesine bir zihinsel çöküntü içindeyiz ki. ister istemez özel hayatımıza da yansıyor. sıradan bir hikaye yazarken bile kaybedeceğimizi düşünüyoruz. "doğru söylüyorsun" diyerek, yazıyı değiştirdim;
babam maça gitmişti. akşam eve geldiğinde yüzü gülüyordu. "ne oldu baba, neden böyle gülüyorsun" diye sordum. babam "çok mutluyum" dedi. sormama gerek yoktu. belli ki maçı kazanmıştık. ateş olmayan yerden duman çıkmaz diye düşündüm.
ertesi gün gençlerbirliği ile kupa maçımız vardı. berbat bir oyundan sonra 3-0 kaybetmiş ve elenmiştik. skordan ziyade ortaya konan kişiliksiz futbol canımı sıkmıştı. akşam eve geldim. suratım asık. -ne oldu baba? cevap vermedim. -baba kupa maçı yok muydu bugün ya, ne oldu? cevap vermedim. -baba yenildik di mi? cevap vermedim. -yenildik biliyorum. -önemli bir maç değildi zaten oğlum. -offf yaaaa.
maalesef bir gece önce olumsuz olarak yazdığım hikayenin aynısı, gerçek hayatta yaşanmıştı.
değerli futbolcu kardeşlerim, 9 yaşındaki oğlumun, babasının "zaten önemsiz bir maçtı" dediği bir maçın kaybedilmesine üzüldüğü kadar üzüldüyseniz, bundan sonraki maçlarda en azından savaşarak kaybedersiniz. şunu da çok iyi biliyorum ki, savaşırsanız kazanacaksınız. çağırdığımızda tribünlere gelmeseniz de, paranızı zamanında alamasanız da, hocanızı sevmiyor olsanız da, bizim çocuklarımızı umursamıyor olsanız da, kendi çocuklarınız için, tüm sevdikleriniz için savaşmak zorundasınız. biz çocuklarımız için sıradan hikayeler yazmaya devam etsek de, gerçek hikayeleri sahada yazacak sizlersiniz. lütfen bize çocuklarımıza anlatacak güzel hikayeler verin.
) 
