lig maçları devam ederken milli maçlar da oynanıyordu. 1950 yılının ekim ayında iki maç yapmak üzere israil’e gittik. israil milli takımıyla oynadığımız ilk maçta 5-1 yenildik. ( http://www.macanilari.com...rkiye-195019539502--.html) kalede şükrü ersoy vardı. beş gol yediği için çok üzgündü. tel aviv - istanbul karmaları maçınıysa 2-1 kazandık. golün birini ben attım. istanbul’a döndüğümüzde bir gün vefa başkanı remzi tatari’nin evinde sohbet ederken şükrü ile annesi geldi. şükrü ersoy o sıralarda turgay şeren ile rekabet halindeydi. bizim ekibin israil’e yenildiği sırada turgay’ın kalesini koruduğu bir başka milli takım ankara’da mısır’ı 3-0 yenmişti. dolayısıyla şükrü’nün üzüntüsü ikiye katlanmıştı. “bu hafta kiminle maçımız var?” diye sordum. “galatasaray’la,” diye cevap verdi. bunun üzerine, “biz de onlara beş gol atarız, ödeşirsiniz,” dedim. hakikaten 5 kasım 1950’de yaptığımız lig maçında beş gol atarak şükrü’yü sevindirdik. ilk golü benim attığım maçta vefa galatasaray’ı 5-1 yendi.
) 
