ilk basımı 2008 yılında olan harun çelik'in "bize her yer trabzon" kitabından;
kazım koyuncu cismen ölse de, bestelediği o güzel trabzonspor marsları ile tribünlerimizde hep yaşayacak. binlerce coşkulu taraftar onun şarkılarını söylerken, inanıyoruz ki o da bize eşlik edecek. o 'mı bir de emre şahin 'den dinleyelim mi?
kazım koyuncu ve çok sevdiği trabzonspor'u
allah'tan rahmet dileyerek tekrar anıyorum önce kazım'ı... gülbeyaz diye bir dizinin müziklerini yaparken ve bir-iki bölümünde şarkı söylerken tanıdık onu önce. "uy aha" şarkısına kafayı takmıştım o sıralar. diziyi sırf onun için izliyordum. ne de güzel diyordu "uyyy ahhhaaaa" diye.
ne bilirdim daha sonra avni aker'e marş olacağını ve her golden sonra bizi coşturacağını "uy aha"nın... kazım koyuncu'nun "hayde" albümü henüz çıkmamıştı ve o dönemlerde çok da tanınmıyordu.
bir gün türkiye kupası maçımız vardı istanbul'da. rakibimiz istanbulspor'du, maç ise güngören belediye stadında oynanacaktı. bmn'deki arkadaşlar ile tribündeki yerimizi almıştık. yanımda duran kardeşimin, "abi aşağı baksana, kim var orda?" demesiyle fark ettim uzun saçlı iki adamı. birisi kazım koyuncu, diğeri ise vokalisti harun'du, o dönem kazım'ı daha doğru düzgün kimse tanımıyordu. ben ise "dido" sarkısı ve "uy aha"ya hastaydım resmen.
kardeşim, "abi git bir konuş istersen" dedi. düşündüm adamı tanımıyoruz. havalı birisi çıkarsa canımız sıkılır diye düşünüyor, yanına gitmekte tereddüt ediyordum. gitmemeye karar verdim. tam o esnada fatih tekke golü attı ve hepimiz havalardayız. stat, boydan boya bordo mavi renklerle bezenmiş durumda. tribünler golün ardından "trabzon, trabzon" diye inliyor. o ara tekrar kazım'a baktım, öylesine mi yer almıştı tribünde yoksa gönül vermiş bir taraftar mıydı? kazım'ı çocuklar gibi sevinirken görünce, "tamam, bu uşak bizden" diye geçirdim içimden. kazım, gırtlağı yırtılırcasına "trabzon, trabzon, trabzon!" diye bağırıyordu.
bu galibiyet ile birlikte kupada bir tur daha atlamış olmuştuk. maçın ardından taksim'e geçmiş ve tüm dükkanları gezerek kazım'ın cd'sini aramıştım. ama maalesef yoktu. kime gitsem, "yok, kalmadı." diyordu. bulamamıştım ve bu da beni deli etmişti. aradan bir ay geçmişti ve kazım'ın yeni albümü olan "hayde" çıkmıştı. gittim hemen bir tane aldım kendime. albümü yapan sanatçı da trabzonsporlu olduğu için bir başka keyif veriyordu dinlemek.