ilk basımı 2004 olan islam çupi'nin "olaylar, sağbekin lahana dolmasını yemesiyle başladı" kitabından;
sahada büyü sahada sihir
fenerbahçe'de takvimi değil, oyunun sonucunu değiştirecek tek adamın ismi bellidir; rıdvan...
bütün yıl şampiyonluk için hazırlanmış ve oynamış fenerbahçe takımı futbolcuları lig görüntülerinde, ne fizik gürlük ve bütünlük, ne oyun estetiği yönünden sağlıklı bir ekip portresi göstermemiş olacaktır ki, sarıyer maçında çok uzun bir unutmuşluk tüneline sokulan rıdvan'a dönüldü.
rıdvan'a dönülmek fenerbahçe'de, ne ordu müdahalesi ile oldu, ne silah zoru ile...
* * *
her alanda olduğu gibi, futbolun da dialektiği vardır; kalpler attıkça insanlar adım salladıkça...
devletlerde ülkelerde nasılsa, cemiyetlerde de odur, spor kulüplerinde de...
yenileşme, reform ve kararlı prensiplerin eskiye unutturacak derecede bir tutarlılığı ve sağlığı yoksa, ileriye gittiğinizi zannettiğiniz an geriye dönersiniz.
fenerbahçe'de sezon başında 48 tane çocuk transferi ile oluşturulan gençlik parkı, osieck gibi teknik direktörlüğü kondisyon uzmanlığı ötesinde hiçbir beceri ışığı yakmayan bir
alman, üstüne üstlük yönetimin rıdvan ve tanju'su "takım" ısrarı, fenerbahçe'de yeni bir çağ, yeni bir anlayışı getirmedi, üstlerin astlara duyduğu kompleksin astlara duyduğu kompleksin veya muberiyetin kinlerini getirdi. *: fenerbahçe'yi rıdvan'a çevirmek, ya da rıdvan'ı fenerbahçe'ye döndürmek, bu çok uzak aradan sonra, ne medyanın eseriydi, ne de basının zaferi...
ekonomi sanatında nasıl kötü mal iyi mal kovamazsa, borsa kumarında nasıl çapsız para çaplı paraya egemen olamıyorsa, bir futbol takımında da vasıfsız futbolcu vasıflı futbolcuyu hangi tuzak ustalığının kurucusu olursa olsun safdışı edemiyor.
diyalektiği bilmeyenler, rıdvan olayı sebebi ile bir dialektik dersi almıştır fenerbahçe'de...
şimdilerde herkesin futbolda tam adam olmamış diye kabul ettiği rıdvan'ı ben çok kritik bir maçta niye sonucu değiştirecek krampon diye ilan edeyim.
çünkü rıdvan futbolda bir insan değil, bir büyüdür, bir sihirdir, oyun alanında...
kollektif saygısızlıktır bu derseniz fenerbahçe takımına, şöyle bir önerim var; benim gibi düşünmeyenlere...
bu ithamımı, rıdvan'a hiç gerekçesiz çektirilen bunca uzun bireysel işkence ile ödeştiriniz lütfen...
26 mart 1994
not: yazıdan öncesi son fenerbahçe maçına yazdım...
) 
