ilk basımı 1997 olan eduardo galeano'nun "gölgede ve güneşte futbol" kitabından;
70 dünya kupası'nda brezilya muhteşem bir futbol sergiledi. o zamanlar tüm dünyada savunma taktiği geçerliydi; oyuncuların hemen hemen tamamı geri hatlara kapanarak oynarken ileri hatlarda bir-iki oyuncu bırakılıyordu; oyuncuların akıllarına eseni yapmaları yasaktı. ve o brezilya karması olağanüstü atak oyunuyla şaşırtıcı bir görüntü sergiledi; jairzinho, tostao, pele ve rivelino hep birlikte atağa kalkıyorlardı; hatta bazen gerson ve carlos aiberto'nun gerilerden gelmesiyle bu sayı beşe ya da altıya yükseliyordu. finalde bu buldozer italya'yı ezip geçti.
çeyrek yüzyıl sonra böyle bir gözü peklik intihar olarak kabul edilecekti. 94 dünya kupası'nda brezilya finalde italya'yı tekrar yendi. golsüz geçen bir yüz yirmi dakikanın sonunda sonucu penaltılar belirledi; penaltılar olmasaydı topun filelere gideceği yoktu.
