ilk basımı 1997 olan eduardo galeano'nun "gölgede ve güneşte futbol" kitabından;
38 dünya kupası'ydı. yarı finallerde italya ve brezilya ölüm-kalım savaşı veriyorlardı. italya'nın forveti piola aniden, kurşun yemiş gibi yere düştü ve hareket ettirebildiği tek parmağıyla brezilyalı defans oyuncusu domingos da guia'yı işaret etti. ona inanan isveçli hakem düdüğünü çalarak penaltı verdi. bu arada brezilyalıların itirazları gittikçe yükseliyor ve piola üzerindeki tozları silkeleyerek yerden kalkıyordu. guiseppe meazza topu penaltı noktasına yerleştirdi.
meazza takımın jönüydü. bu süslü, havalı ve zarif oyuncu, tıpkı boğa güreşlerinde son vuruşu yapmaya hazırlanan matador gibi, meydan okuyan bir edayla, kalecinin karşısında başını kaldırdı. birer el gibi bilge ve esnek olan ayakları asla hata yapmazdı. ama brezilyalı kaleci waiter, penaltıları kurtarmasıyla ünlüydü ve kendine güveniyordu.
meazza gerildi ve tam topa vuracağı sırada pantolonu düştü. halk donakaldı, hakem neredeyse düdüğünü yutuyordu. ama meazza durmaksızın, bir eliyle pantolonunu yakaladı ve gülmekte olan kaleciyi yendi. işte italya'yı şampiyonluk maçına taşıyan bu gol oldu.
