önce hiddink'in inanılmaz bir taktik deha olduğunu belirtmek gerek. sürekli topu ayağında tutup rakibi yoran barcelona'ya karşı o kadar etkili bir chelsea oynattı ki hiddink resmen barcelona topu tutacak alan bulamadı...
essien'in golü mükemmeldi...
maçın daha başında golüde bulunca chelsea rahat oynamaya başladı. barcelona'ya top döndürecek alanda bırakmayınca deymeyin keyfine...
hele bir de 2. yarıda gördüğüm kadarıyla çok saçma bir kararla abidal oyun dışı kalınca her şey chelsea tarafına döndü. ardından pique'nin eline çarpan/oynadığı pozisyonda hakem kırmızı kartın etkisinden olacak devam dedi...
90+3'de iniesta topu chelsea sahasına bilmem kaçıncı kez taşırken içimden "iniesta nasıl bir insanmışsın sen ya!" diyordum. devamında müthiş bir şutla barcelona'ya final kapısını açtı iniesta...
stamford bridge bir anda suspus oldu...
açıkcası chelsea her şeyi ile finali haketmişti. ama ne bileyim, rakibi "oynatmamaya" oynamaları resmen daralttı beni. yani finali düşündüm sürekli. macnhester-chelsea maçını. chelsea finalde de bu sefer manchester'ı oynatmamak için oynarsa nasıl olur diye... çok çok sıkıcı bir maç olurdu.
oysa finalde henry'si de olan bir barcelona ile manchester kapışması muhteşem olurdu! öylede oldu, süper oldu...