71’de kırmızı kart görmüştüm. ben de kırmızı kart gördüğümde sahayı biraz problemli bir şekilde terk ederdim. o gün de öyle oldu. en son saha kenarındaki polisler gelip müdahale etmek zorunda kaldılar. bir süre de onlar uğraştı. o arada da maç bir 15 dakika durdu. sonunda rambo yusuf yanıma geldi “ya apo git artık allah aşkına da bitirelim şu maçı terimiz soğudu” dedi.
o öyle rica edince polislerle beraber tünele gittim. tüneldeki çocukları kapıyı aralık bırakmaları için ikna ettim. oradan kafamı çaktırmadan uzatarak son 15 dakikayı izledim. rahmetli kayhan’ın golüyle 1-0 öndeydik. lukovcan kalede harika oynadı ve o skorla kazandık. hayatımın en uzun 15 dakikasıydı.