hiç farkı yok... sanki hep türkiye'de oynuyormuşum da, bir milli kadroya seçilmişim gibi... italya'dan geldiğimi bile unuttum desem inanın. işte etrafımda şerefler, metinler, ismail'ler, necmi'ler, ogün'ler, hep eski dostlarım, eski saha ve takım arkadaşlarım. kimi, neyi yadırgayacağım?
heyecanım da farksız... tıpkı eski milli maçlar öncesindeki hava içindeyim.
(...)
millî maçı beklerken, arkadaşlarla sık sık eski milli karşılaşmalardan konuşuyorum. attığımız golleri, iyi oynadığımız maçları zevkle anıyoruz. tabii başarısız geçenleri de... bu arada aklımdan hiç çıkmayan o bükreş maçı... romanya’ya 3-0 yenildiğimiz milli karşılaşma... sonunda kalecilik de düşmüştü bana. bir de gol yemiştim. hiç unutmam onu. fakat ne yapayım?
sahaya gol atmak vazifesiyle çıkıp da kaleye geçmem gerekince...
