ilk basımı 2002 yılında olan yapı kredi'nin "top bir dünyadır" adlı kitabından;
mehmet demirkol'un "aykut 'kocaman' saygı kaplten gelirse..." başlıklı yazısında;
1988-89 sezonunun ilk maçında fenerbahçe, rize deplasmanında yağmurlu bir günde, çok kötü oynamışt, ilk devre. 0-0'ın ardından ikinci yarıya girerken veysel (todor veselinoviç), aykut'u oyuna aldı. bir sene önce ligde ve kupada fenerbahçe'yi perişan eden sakaryaspor'un 4 oyuncusu, turan, serdar, oğuz ve aykut'un golcü olanını, "kocaman'ı. daha önce gidecekti halbuki istanbul'a, kadıköy'e. fenerbahçe daha önce peşine düşmüştü, ama alamadı. rivayet odur ki tahsin kaya yönetimi, sakarya'ya bir adamını yollayıp "aykut'u al gel" demiş. "kocaman" olanın yerine gidip aykut yiğit'i almışlar, gol kralı olanını. kimse fark etmemiş. gerçi böyle rivayetler çoktur sarı-lacivertliler'de. "şu bursaspor'da iki isimli bir çocuk var onu al gel" dendiğinde, ali nail yerine, ahmet suphi'nin getirildiği de rivayet edilir ya... ne kadar doğru bilinmez.
neyse, rize'de aykut'un ikinci yarıda oyuna girip 4 gol atışı, onun takımın vazgeçilmezlerinden olması anlamına geliyordu. daha sonra, birkaç hafta sonra rize'den hasan vezir'in de dahil olduğu takımı çok anlatmaya gerek yok herhalde. 103 gollü ekip... schumacher, ergin, taygun, müjdat, nezihi, serdar, turan, ismail kartal, k. şenol, hakan tecimer, oğuz, aykut, rıdvan, hasan vs... tek yabancıyla, schumacher'le ligi alıp kupa finalinde ferdinand'a takılan takım bir efsane oldu. itiraf etmeli ki aykut, o takımda tribünlerin sevgilileri arasında yer almadı. san-lacivertliler'in tutkuyla bağlı oldukları, rıdvan, schumacher. oğuz ve diğer birçok oyuncunun arkasında kaldı. 0 sene yakıştırılan lakabı da aslında çok tutkulu bir yaklaşım oimadığını gösteriyordu. ona "kral" dediler, gol kralı olmuştu zira. 29 çivi asmıştı rakip filelere.