ilk basımı 2009 yılında olan mehmet yılmaz'ın "samsunspor: kırmızı beyaz siyah" kitabından;
fatih vural'ın "bir gün samsunspor'a geri döneceğim" başlıklı ertuğrul sağlam röportajından;
- futbolculuğunuz döneminde en fazla gol attığınız takım trabzonspor'du. siz motive eden bir şeyler mi vardı?
ben gümüşhane torulluyum. ve trabzon'a da çok yakın. babam, trabzon da büyümüş. o yüzden trabzonspor'a benim çok büyük sempatim vardı. samsunspor'da oynadığım için trabzon'a gitmek istememde de bu neden yatıyordu. gerek samsunspor'da, gerek beşiktaş'ta, gerekse de antrenörlüğüm boyunca trabzonspor'a karşı oynadığımız maçların sonunda da hep burukluk yaşarım. hele sonraki dönemde insanlar "ya, yine mi hocam!" deyince insanlar, gerçekten işin profesyonel tarafı bir yana, buruluyor insan. beşiktaş'tan samsun'a döndüğüm ilk sezon, 2000-2001 sezonunda sanırım 3. haftaydı. trabzonspor'la samsun'da oynayacağız. çıktık, kafayla gol attım. tamer karşılık verdi, 1-1 bitti maç. ertesi gün de bir cenazemiz vardı. gümüşhane'ye gidecektik. trabzon numune hastanesi'nde de bir hastamız var... hastanenin önüne park ettim arabayı... annem içeri girdi, ben de girmiyorum içeri, zira o zaman samsun-trabzon rekabeti sert geçiyor. arabada beklerken, birisi geldi karşıdan, camı tıklatıp trabzon lisanıyla "erduğrul," dedi, "evet," dedim." "ya uşağum, ya topu pirak ya bize gel. yeter da..." dedi. hoş bir anıydı. ben galatasaray'a da çok gol attım. bir futbolcunun bazı takımlara şansı tutar. antrenörken de öyle... trabzon, galatasaray böyleydi. gençlerbirliği de böyleydi mesela, onlara da hiç boşum yoktu. ama aşırı motivasyon yoktu.
